Trudno zaprzeczyć wpływowi Quentina Tarantino na świat filmu. Ale co tak naprawdę odróżnia go od innych filmowców? Istnieje wiele możliwości, ale najnowszy film Insidera zakłada, że to zdolność Tarantino do skutecznego kradzieży z innych filmów czyni go tak legendarnym.
Tarantino przyznaje, że okradanie z filmów jest częścią jego repertuaru. „Kradnę każdy film, jaki kiedykolwiek nakręcono”, wyznał Tarantino w wywiadzie z 1994 roku dla magazynu Empire. Niektóre z jego skradzionych chwil to ukryte odniesienia, podczas gdy inne są dokładnie takie same.
Ta „kradzież” spowodowała, że Tarantino przez lata stało się przedmiotem skandalu. Pierwszy taki skandal, słusznie, pojawił się wraz z jego pierwszym filmem, Rezerwowe Psy. Krytycy oskarżyli Tarantino o plagiat Miasto w ogniu, film z 1987 roku z Hongkongu. Jest też wiele podstaw do oskarżenia – ostatnie 20 minut obu filmów jest w zasadzie identyczne.
Foxy Brązowy zainspirował Tarantino Jackie Brown. Kill Bill używany Pani Śnieżna Krew, film z 1974 roku z Japonii. Bękarty wojny dzieli więcej niż przekazywanie podobieństw do Parszywa dwunastka. Ale Tarantino nie używa tylko jednego filmu do swoich filmów; raczej odwołuje się do co najmniej tuzina filmów w każdym ze swoich filmów, replikując różne ujęcia lub używając innych wskazówek.
Wielu uważa, że jest to rodzaj hołdu dla innych filmów, ale Tarantino nie jest częścią tego tłumu. Zaprzecza, jakoby składa hołd, po prostu stwierdzając, że: „Wielcy artyści kradną. Nie oddają hołdu”, cytat, który – w prawdziwym stylu Tarantino – ściśle naśladuje słynny cytat z Picassa: „Dobrzy artyści kopiują. Wielcy artyści kradną”.
Wiele z tych praktyk można wytłumaczyć pochodzeniem Tarantino jako filmowca. Tarantino uczył się sztuki kina od oglądania filmów (przez wiele lat pracował w wypożyczalni wideo). Na tym tle imitacja nie powinna być niespodzianką. W rzeczywistości jego scenariusze często zaczynają się od listy filmów, do których odwołuje się w scenariuszu.
Tarantino jest również bardzo postmodernistą. Postmodernizm uczy, że w sztuce nie ma nic nowego. Każdy pożycza z przeszłości. Tarantino ma taką możliwość podczas tworzenia czegoś nowego – techniki zwanej pastisz. Taka technika wymaga prawdziwego zrozumienia tego, co kradniesz, a Tarantino jest mistrzem.
A dopóki tworzy arcydzieła, kto może narzekać?
Spodoba Ci się również…
10 najlepszych filmów Quentina Tarantino, ranking
